Michał Kozal urodził się w Nowym Folwarku koło Krotoszyna. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Kobiernie i Krotoszynie. Jako uczeń krotoszyńskiego gimnazjum brał udział w strajku szkolnym, działał w tajnym Towarzystwie Tomasza Zana (przyjaciela Adama Mickiewicza, członka Towarzystwa Filomatów i Filaretów), którego przez pewien czas był prezesem. Po maturze wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu, skąd przeniósł się do Gniezna. Tam przyjął święcenia kapłańskie w 1918 r. Pracował w parafiach w Kościelcu koło Inowrocławia, w Pobiedziskach i w Krostkowie koło Nakła. Angażował się w pracę różnych organizacji m. in. Stowarzyszenia Kobiet Pracujących, Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej, Towarzystwa Pań Miłosierdzia, Towarzystwa Młodzieży Męskiej, Stowarzyszenia Robotników. Był profesorem, a od 1929 r. rektorem Seminarium Duchownego w Gnieźnie, referentem katechetycznym w Kurii Arcybiskupiej w Gnieźnie oraz wizytatorem wszystkich szkół na terenie archidiecezji gnieźnieńskiej. Biskupem włocławskim został 12 czerwca 1939 r. W czasie wrześniowych bombardowań wychodził na ulice Włocławka, aby nieść pomoc sanitarną i duchową. Został aresztowany 7 listopada 1939 r. wraz z większością duchowieństwa włocławskiego. Więziony we Włocławku, Lądzie nad Wartą, Inowrocławiu, Poznaniu, Norymberdze trafił ostatecznie do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie zmarł 26 stycznia 1943 r. Jan Paweł II beatyfikował bp. Michała Kozala 14 czerwca 1987 r. w Warszawie.
Księga z zapisem dotyczącym narodzin Michała Kozala przekazana została do Archiwum Państwowego w Kaliszu przez Urząd Stanu Cywilnego w Krotoszynie. Urzędy stany cywilnego w Prusach wprowadzono na mocy ustawy z 9 marca 1874 r. o prowadzeniu rejestrów stanu cywilnego i zawieraniu małżeństw (obowiązującej od 1 października).
